Indrukwekkend kampioenschap van JD2

Natuurlijk waren de mannen van JD2 best nerveus voor de twee wedstrijden, die gespeeld moesten worden. Ze deden wel stoer en probeerden wel de spanning een beetje weg te kletsen, maar intussen bleek kleinzoon Danilo wel de zaterdagavond ervoor speciaal “vroeg naar bed te zijn gegaan”. Dus ook bij hem was niets aan het toeval over gelaten! Overigens absoluut heerlijk om die mannetjes vooraf zo bezig te zien (en vooral te horen) met de verwezenlijking van weer een sportdroom. Want kampioen worden, dat doe je nu eenmaal niet zo vaak. En laten we eerlijk zijn: ze konden dan wel 3 en 4 punten voorstaan op de directe concurrenten (waarvan er 1 de tegenstander was namelijk Forescate) en vooraf vastgesteld hebben, dat zelfs het doelsaldo in hun voordeel sprak, maar er moest toch wel “even” een resultaat behaald worden.

Nou, dat resultaat kwam er, want de mannen van de JD2 staken in bloedvorm! Dat werd al meteen duidelijk tegen Alecto D2 uit Leiderdorp, dat zich nauwelijks had opgesteld na de “aftrap” om meteen de ontketende Stijn uit een mooie actie te zien scoren (2e minuut: 1-0). Dezelfde (brutale) aanvaller werd in de 3e minuut na een prachtige aanval perfect door Jonas aangespeeld en maakte er 2-0 van. Hoezo duidelijk? Het gaf de ploeg uit Naaldwijk vleugels, terwijl Alecto verdwaasd rondliep. Tja, het kan soms mee zitten, zeg je wel eens, maar hier was gewoon sprake van “op alle fronten overheersen”. De JD2 speelde slim, combineerde goed, toonde een geweldige teamgeest en werd ook aanmerkelijk rustiger gecoacht dan de ploeg uit Leiderdorp, waar de coach dacht dat hij zo ongeveer elke stap en elke voorzet persoonlijk moest “voorzeggen”. Terwijl hij het tussendoor ook enorm druk had met het bekritiseren van de prima fluitende HVW-scheidsrechter……Dus terwijl de tegenstander het al moeilijk genoeg had met de tegenstander, die in de persoon van Julian V ook nog eens 3-0 scoorde, werd het zelfvertrouwen ook nog eens verstoord door een uitermate onrustige en constant schreeuwende coach. Met die 3-0 kon de JD2 zich tussendoor zonder enig bezwaar veroorloven om drie strafcorners op rij onbenut te laten. Die missers werden “goed gemaakt” door Jonas met een weer schitterende 4-0. Alecto mocht daarna ook een treffer noteren (4-1), maar er ontstond geen enkele onrust bij “onze” ploeg, die weer een strafcorner net naast zag vliegen. Ach, de rest van de wedstrijd was niet meer dan een formaliteit: JD2 bleef overheersen (en kansen missen), Alecto werd nooit meer gevaarlijk. Maar Wout maakte er nog 5-1 van en dat werd tevens de eindstand!

Eigenlijk was de JD2 na deze eerste wedstrijd al formeel kampioen, want direkte concurrent Gouda had eerder op de ochtend immers ook nog eens een punt verspeeld. Maar de mannen wilden het karwei helemaal afmaken en ook nog eens goed voor de dag komen tegen een sterkere tegenstander, Forescate uit Voorschoten. Een ploeg, die inderdaad wat steviger uit de startblokken kwam en brutaal het initiatief nam. Maar keeper Jasper was er ook nog en die stopte in de 7e minuut een schot van Forescate heel knap! Daarmee was al meteen duidelijk, dat wanneer de ploeg uit Voorschoten ooit nog eens gevaarlijk mocht worden, er toevallig wel ene Jasper in ons doel stond! Maar toen Daan (met de groene schoenen!) het openingsdoelpunt scoorde (1-0) en Stijn een minuut later een prachtige kans maar net naast zag gaan, lagen de verhoudingen meteen duidelijk: er was maar 1 ploeg, die het verdiende om kampioen te worden! En nadat de keeper van Forescate nog een strafcorner had gestopt, maakte Stijn aan alle (mogelijke) twijfel een einde door knalhard 2-0 te maken. Tja, en toen was de ploeg echt los. En Forescate definitief gebroken. De doelpunten vielen nu achter elkaar, het was nauwelijks bij te houden voor een bejaarde verslaggever: als je even niet oplette en je liet afleiden door andere toeschouwers, bleek er al weer gescoord te zijn! Door Julian V bijvoorbeeld met een mooie 3-0. Of door Daan met zijn 4-0. Oh ja Forescate mocht nog een strafbal benutten (4-1 en daar kon die voortreffelijke Jasper ook helemaal niets aan doen), maar daarna ging de Naaldwijkse doelpuntenmachine nog even “op volle toeren draaien”. Stijn en Wout (2x) tilden de eindstand zelfs naar een (eigenlijk) onverwachte 7-1. En dat tegen een ploeg, die heel lang als concurrent voor de titel was aangemerkt.

Leuk was wel, dat de voltallige trainingstaf van de JA1 ook op de bank had plaats genomen om de ploeg te steunen. Na het laatste fluitsignaal was er natuurlijk heerlijke vreugde bij de mannen van de JD2. En vreugdetranen bij menig ouder, oma en/of opa! Apetrots werd geposeerd voor de foto’s, want er stond echt een batterij aan telefoontjes paraat om de trotse mannen op beeld vast te leggen. En daarna was er ook nog eens echte champagne voor de trotse kampioenen. Ik heb in elk geval weer een heerlijke hockeymiddag gehad!

Ton van Rijswijk, [email protected]