JD2 had meer verdiend tegen Hudito

Het was een somber weekend voor deze verslaggever: zaterdag verloor JD2 thuis tegen koploper Hudito met 1-4 en zondag ging mijn favoriet Feyenoord met 3-0 volkomen de mist in. Hoe rot wil je het weekend hebben?

Maar er was een verschil tussen beide resultaten: liet de nederlaag van Feyenoord aan duidelijkheid en terechtheid niets te wensen over, van JD2 kun je zeggen, dat die 1-4 behoorlijk geflatteerd was! Want de jongens van D2 hadden absoluut meer verdiend dan die drie doelpunten verschil. Er werd immers best goed gespeeld en vanaf het eerste fluitsignaal was er eigenlijk sprake van een gelijkopgaande wedstrijd, waarin Hudito helemaal niet zo makkelijk aan kansen kwam als in de eerste wedstrijd, toen de D2 zelfs met 6-1 klop kreeg. Het was zelfs in die eerste helft nogal eens andersom: zo kreeg Daan in de 16e minuut een mooie kans, die helaas geen doel trof. Langzaam groeide het zelfvertrouwen van de jongens van de D2 en kwamen er meer mogelijkheden, maar het afronden van de kansen was niet het sterkste punt van “onze” mannen.

Helaas wist Hudito nog voor de rust uit een strafcorner de stand op 0-1 te brengen: 1 kans, 1 doelpunt, dat was ook meteen de sterkte van Hudito, dat uiteindelijk veel effectiever met de kansen om bleek te kunnen gaan. Jammer genoeg zag Wout, zo ongeveer in het rustsignaal, zijn mooie kans door de goed keepende Hudito-doelman gestopt.

Tja, vraag je je af, hoe zal het dan in de tweede helft gaan? Bij een Naaldwijkse treffer zou het zelfvertrouwen wel eens tot grotere hoogte kunnen stijgen, denk je dan. En omdat de zon scheen zaterdagmiddag, word je van zelf optimistischer, zeker geldt dat voor een partijdige verslaggever. En ja hoor, nadat Danilo helaas een strafcorner net niet kon benutten tikte Wout in de 40e minuut toch de 1-1 binnen. Dachten we, want de scheidsrechter keurde het doelpunt af. Te hoog ingeschoten of zo, een regel waar we ons toch nog eens in moeten verdiepen, want wanneer is er nu wel of niet sprake van “te hoog”. Voor een eenvoudige kijker is dit een lastig te begrijpen regel. Voor scheidsrechters (natuurlijk?) niet. De teleurstelling bij de D2 werd nog eens extra vergroot, toen Hudito in de 46e minuut een strafcorner werkelijk loeihard inschoot (0-2). Nadat er overigens ook weer mooie kansen waren geweest voor “onze” ploeg: een strafcorner en een gestopt schot. Maar dat was wel het verschil tussen beide ploegen: Hudito kreeg helemaal niet zoveel meer kansen, maar ging er wel effectiever mee om. Zelfvertrouwen of meer vaardigheid, ik weet het niet, maar ik houd het op een combinatie van beiden. Aan beiden kun je wat doen, denk ik zo.

Helaas kreeg de score een geflatteerd beeld toen Hudito er in de 53e minuut met een loeihard schot ook nog eens 0-3 van maakte en in de 57e minuut zelfs 0-4. Bij dat laatste doelpunt werd de tegenstander gewoon te gemakkelijk vrij gelaten!

Het was volkomen terecht en verdiend, dat Daan in de slotfase nog een doelpunt voor de JD2 scoorde (1-4), waarmee die hatelijke 0 werd weggewerkt. Maar de nederlaag was onvermijdelijk en pijnlijk, want had eigenlijk wat kleiner mogen uitvallen. Volgende keer beter jongens, jullie laten in elk geval zien, dat je er zin in hebt en goed wilt spelen. Dan komen de punten vanzelf.

Ton van Rijswijk

[email protected]